ประวัติตำบลในเตา

1. ความเป็นมาของชื่อในเตา
           ในเตาเป็นชื่อบ้านเฉพาะที่มีประวัติความเป็นมายาวนานจนไม่สามารถ หาผู้เล่าได้ แต่สันนิษฐานว่ามีอายุการตั้งบ้านเรือนเท่ากับอายุวัด เนื่องจากมีหนังสือบอกถึงความเป็นมาของวัดไว้ บางตอน แต่ในประวัติไม่ได้กล่าวถึงบ้าน จึงคาดว่าในเตาเป็นหมู่บ้านที่ราบกับอยู่ในหุบเขา ดูรอบ ๆ แล้วดูเหมือนว่าจะอยู่ในเตาเผา คำว่าในเตาน่าจะเป็นชื่อรวมทั้งหมด

2. ความเป็นมาของตำบลในเตา
           เนื่องจากท้องที่ตำบลในเตาเป็นภูเขาและเป็นมาก จึงเป็นที่เกิดของสายน้ำลำธารหลายสาย มีพื้นดินที่อุดมสมบูรณ์ จึงอุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติมาก มีวัดถ้ำพระพุทธโกษีย์ซึ่งมีโบราณวัตถุคือ พระพุทธรูปที่มีความศักดิ์สิทธิ์ชื่อพุทธโกษีย์ พระธรรมฤาจี สามเณรศรีไกรสรณ์ พระพุทธรูป 3 รูป ที่กล่าวมานี้ เป็นที่เคารพนับถือของชาวพุทธตำบลในเตาตลอดมา

           ตำบลในเตามีคนเข้าอยู่อาศัยมาแล้วอาจเป็นพันปี มาระยะหลัง ๆ มีแต่ความเล่าต่อๆ กันว่า วัดและบ้านบางครั้งก็มีคนเข้าอยู่อาศัย บางครั้งก็ร้าง บางระยะก็ร้างเฉพาะวัด บางระยะก็ร้างทั้งบ้านและวัด สมัยที่ร้างบางคราวชาวบ้านก็นำข้าวมาถวายพระพุทธรูปแล้วเลี้ยงดูกันเองในถ้ำ

           ในสมัยที่ใช้ระบบการปกครองระบบสมบูรณาญาสิทธิราช การปกครองบ้านในเตาขึ้นกับอำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช ต่อมาเมื่อมีการปกครองระบบใหม่รายการขึ้นกับตำบลเกาะเต่า อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง ประชากรตำบลในเตาเป็นคนดี แต่บ้านในเตาเป็นที่หลบซ่อนตัวของพวกมิจฉาชีพ เป็นเหตุให้เกิดลำบากที่จะปราบปราม ต่อมา พ.ศ.2480 ทางราชการจึงโอนพื้นที่บ้านในเตาเข้ามาอยู่ในความรับผิดชอบของตำบลท่างิ้ว อำเภอห้วยยอด หลังจากที่ตำบลในเตาเป็นเรือพ่วงมาถึง พ.ศ.2528

ทางราชการเห็นว่าควรที่จะให้ประชาชนบ้านในเตาซึ่งมีสิ่งแวดล้อมต่างกับสถาน ที่อื่น ๆ ให้รับผิดชอบตัวเอง กำหนดทิศทางตัวเองได้จึงยกฐานะให้เป็นตำบลตาม พรบ. การปกครองท้องที่ กำนันตำบลในเตาคนแรกคือ นายสนิท ศรีศักดา ปัจจุบัน คือ นายจรูญ  ทองบุญแก้ว (พ.ศ.2558-ปัจจุบัน)